ترجمه عملی (بخش 4)
زمان بندی ترجمه
یکی از مسائل مهم در فرآیند ترجمه زمان بندی است. در اغلب ترجمه هایی که انجام می شود (خصوصاً ترجمه مقالات دانشجویی) زمان معینی برای تحویل ترجمه در نظر گرفته می شود و مترجم باید در آن زمان فایل نهایی و ویرایش شده را تحویل دهد. برای کتاب هایی که اهمیت زیادی دارند و باید عاری از هر گونه اشتباه باشند، تقریباً یک کتاب 60,000 کلمه ای به 6 ماه زمان نیاز دارد. اما در موارد ضروری و خصوصاً مقالات دانشجویی که دنبال ترجمه ارزان و فوری هستند یک مقاله 60,000 کلمه ای را می توان در عرض 10 الی 15 روز آماده کرد. در واقع برای ترجمه هایی که قرار است چاپ شوند مترجم اصلاً نباید عجله کند و باید در مورد اصطلاحات جدیدی که در کتاب وجود دارد بطور کامل تحقیق کند و بعد از تکمیل تحقیق، یک معادل فارسی را برای آن اصطلاح پیشنهاد کند. و حتی بعد از اینکه کتاب تمام شد و با توجه به محتوای کتاب، ارزیابی کند که آیا معادل پیشنهادی او با محتوای کلی کتاب مطابقت دارد و معنادار است؟ در ترجمه کتاب مترجم بعد از پایان ترجمه باید دوباره واژه های تخصصی را ویرایش کند. خصوصاً عنوان کتاب حتماً باید بعد از پایان ترجمه مجدداً ویرایش شود چون حتی یک فرد انگلیسی زبان هم تا کتاب را کامل نخواند نمی تواند معنای دقیق عنوان را بطور دقیق حدس بزند.
سبک ترجمه
هر مترجم سبک خاصی برای ترجمه دارد. بعبارت دیگر چند مترجم می توانند همگی معنای درست یک متن را بیان کنند اما آنرا با سبک های متفاوتی ارائه دهند. بعنوان مثال یکی از آنها سبک تفسیری داشته باشد و جملات متن را بطور کامل تفسیر کند و ترجمه یک خط را در چندین خط بنویسد تا توانسته باشد جزئیات معنایی متن را بخوبی انتقال دهد؛ یکی از آنها هم ممکن است برای خلاصه سازی متن تلاش کند و تا حد ممکن معنای متن را با کمترین کلمات بیان کند (که در این سبک، معمولاً واژه های پیچیده و دشوار بیشتر به چشم می خورد)؛ یکی از آنها هم ممکن است سبک موزون را دنبال کند و تلاش کند که در عین اینکه معنای متن را بدرستی بیان می کند حالتی از نظم، قافیه، هماهنگی و شعر را به متن ببخشد (بعنوان مثال می تواند متن را به شکل یک شعر بنویسد که این اغلب برای ترجمه متون کودکان استفاده می شود)؛ یکی از آنها هم ممکن است از سبک سلاست پیروی کند و تمام تلاشش بر این باشد که از کلمات ساده و روان استفاده کند تا فهم متن برای مخاطب آسان باشد (این نوع سبک معمولاً برای متون عمومی بکار می رود که مشخص نیست مخاطب تا چه حد دانش تخصصی دارد)؛ یکی از آنها هم ممکن است از سبک فمنیسم پیروی کند و تا حد ممکن تفسیر خود از متن را مطابق فلسفه فمنیسم بیان کند؛ یا یکی از آنها ممکن است از سبک ادبی پیروی کند و حتی الامکان از کمترین واژه های خارجی استفاده نماید و بجای آنها واژه های فارسی اصیل را بکار گیرد (این سبک کاربرد محدودی دارد و برای کنفرانس های ادبی یا متون تخصصی ادبیات استفاده می شود؛ و به همین ترتیب. در حقیقت می توان گفت که یک متن را می توان به هزاران سبک مختلف ترجمه کرد و معنای هم آنها هم درست باشند. انتخاب سبک ترجمه به عوامل مختلفی بستگی دارد: نظر شخصی مترجم، نوع ترجمه (علمی، ادبی، اشعار و ...)، درخواست مشتری و غیره. ترجمه متون انگلیسی به فارسی معمولاً ترجمه تخصصی و است و متون آن علمی است. بنابراین برای آنها بهتر است از سبک معنایی استفاده شود و تا حد ممکن معنای درست متن منتقل شود و از کلمات تخصصی درستی استفاده شود.